139. కళాశాల 1980 ఎపిసోడ్ - 11

 

కళాశాల 1980

ఎపిసోడ్ - 11

సీన్ – 44

రాము అమెరికా లో కాలిఫోర్నియా విశ్వవిద్యాలయం లో MS Computer science engineering లో జాయిన్ అయ్యాడు. అమెరికా వాతావరణం, చదువు అంతా ఊహించని కొత్త ప్రపంచం రాము చూస్తున్నాడు. 1980-90 ల్లో కంప్యూటర్లు ఇంకా ప్రపంచంలో ఏ దేశంలో ను వాడకం లేదు. కేవలం అభివృద్ధి చెందిన అతి కొద్ది దేశాల్లో మినహా. అటువంటి ఎంతో భవిష్యత్తు ఉన్న, ప్రపంచాన్ని శాసించే కంప్యూటర్ చదువు చదువుతున్నందుకు చాలా గర్వంగా ఫీల్ అవుతున్నాడు రాము.

రాము చదువు కి యూనివర్సిటీ స్టైఫండ్ ఇస్తుంది. అది కాక పెట్రోల్ బంక్ లో, షాపింగ్ మాల్ లో పార్ట్ టైం ఉద్యోగం తన ఖర్చుల కోసం చేస్తున్నాడు.

వారానికి ఒకరోజు రాజారాం గారి కి, ప్రిన్సిపాల్ గారి కి, ఫోన్ చేసి యోగ క్షేమాలు తెలుసు కుంటున్నాడు.

విమల గురించి అప్పుడప్పుడు గుర్తు చేసుకుంటూ తీరిక లేకుండా గడుపుతున్నాడు రాము.

ఇండియా లో రాజారాం మాత్రం ఎంత తొందరగా రాము చదువు పూర్తి చేసి ఇండియా కు వస్తాడా అని ఎదురు చూస్తున్నాడు.

సీన్ – 45

రాము అమెరికా వెళ్లి సంవత్సరంన్నర కాలం గడిచిపోయింది. ఇంకో ఇద్దరు మిత్రులతో కలిసి ప్రాజెక్టు చేస్తున్నాడు రాము.

శైలజ డిగ్రీ పూర్తి అయిపోయింది. శైలజ కి పెళ్లి చెయ్యాలనే ఒత్తిడి రాజారాం దంపతులకు రోజు రోజుకు ఎక్కువయ్యింది. రాజారాం, పావని లో దృష్టి లో రాము ఉన్నా, ఏనాడూ ఆ అభిప్రాయం రాముతో వారు చెప్పలేదు.

అయినా ఒకసారి విమల మనసు లో ఏముందో తెలుసుకోవాలని, ఒకరోజు విమల తో…

రాజారాం , పావని :  శైలజ నీకు చదువు పూర్తి అయ్యింది. పెళ్లి సంబంధాలు చూడాలని అనుకుంటున్నాం …అన్నారు.

శైలజ : నేను.. రాము ని తప్పు మరొకరి ని పెళ్లి చేసుకోను.

రాజారాం : అదేంటమ్మా…. రాము ప్రేమ విషయం నీకు తెలుసు కదా…

శైలజ : అవును నాన్నా…. అందులో రాము తప్పు ఏముంది. పరిస్థితులు తన ప్రేమను సఫలం కానివ్వలేదు. అంత మాత్రాన రాము ను అలా వదిలెయ్యాలని ఉందా…. రాము మనసు ఏంటో నాకు , నేను 9 వ తరగతి చదివే నాటి నుండి తెలుసు. దగ్గర గా చూసిన ఏ అమ్మాయి రామును కావాలని దూరం చేసుకోదు.

రాజారాం : రాము కి నీ విషయం, అభిప్రాయం చెప్పావా…

శైలజ : రాము, అమెరికా వెళ్లే ముందు రోజు చెప్పాను.

రాజారాం : రాము…ఏమన్నాడు.

శైలజ : ఏమీ చెప్పలేదు…మౌనంగా ఉన్నాడు. తన లక్ష్యం వైపు, తన ఆలోచనలు ఉన్నాయి అన్నాడు.

రాజారాం : టెన్షన్ పెరుగుతుంది…. మరి ఏం చెయ్యాలి ఇప్పుడు.

శైలజ : రాము చదువు పూర్తి అయి, సెటిల్ అవనివండి…. అందుకు ఇంకో సంవత్సరం పడుతుంది. అప్పుడు రాము తో మాట్లాడుదురు.

రాజారాం, పావని లకు కొంచెం అయెమయం గా ఉంది. తరువాత కాలంలో రాము ఏం అంటాడో అని.

శైలజకి రాముతో పెళ్లి చెయ్యాలని అనుకుంటున్న విషయం తన మిత్రుడు ప్రిన్సిపాల్ కి ఫోన్ లో చెప్పాడు రాజారాం. మిత్రుడు సంతోషంగా చాలా మంచి నిర్ణయం , రాము ఈ సారి ఇండియా వచ్చినప్పుడు అందరం కలిసి మాట్లాడుదాం రాజారాం అన్నాడు.

సీన్ – 46

విమల కి మొదటి కాన్పు అయిన ఈ సంవత్సరంన్నర లో రెండవ కాన్పు డెలివరీ అయింది. ఈ సారి పాప పుట్టింది. సిరిసిల్ల లో తల్లి వద్దనే ఉంది. శేఖర్ విమల ను ప్రేమగా చూసుకుంటున్నాడు. కానీ విమలకి రెండవ సారి పాప పుట్టడం పై అసంతృప్తి వెలిబుచ్చి , చిరాకు పడేవాడు. పిల్లలు పుట్టిన తరువాత విమల లో ఇదివరకటి మీద కొంచెం మార్పు వచ్చింది. పాపకి 5 నెలలు వయసు వచ్చాక పుట్టింటి లోనే పేరు , రామలక్ష్మి అని పేరు పెట్టారు.

విమల తాను అత్తారింటికి రేపు వెళుతుంది అనగా , ముందు రోజు తన బాబు, పాపలతో ప్రిన్సిపాల్ గారి ఇంటికి వెళ్ళింది. ప్రిన్సిపాల్ గారి కి పాపను చూపించి ఆశీస్సులు తీసుకుంది. ఈ సారి ప్రిన్సిపాల్ గారు పాప పేరు అడగకుండా నే రామలక్ష్మి అని చెప్పింది విమల.

ప్రిన్సిపాల్ గారు మనసు లో అనుకున్నారు. పిల్లలు కి రాంబాబు, రామలక్ష్మి పేర్లు పెట్టింది అంటే విమల , రాము ను మర్చిపోవడం అసాధ్యం అనుకున్నారు.

ప్రిన్సిపాల్ గారు ఏదో ఆలోచిస్తూ ఉండగా….

విమల : సార్…రాము అమెరికా లో నే ఉన్నాడా… ఎలా ఉన్నాడు సార్…ఫోటో ఏమైనా మీ దగ్గర ఉంటే చూపిస్తారా…అని అమాయకంగా అడిగింది.

ప్రిన్సిపాల్ గారు : పాపం…విమల అలా అడుగుతుంటే, ఆయన మనసు కరిగి పోయింది…. అవును విమల రాము కి ఇంకో ఆరు నెలల్లో చదువు పూర్తి అవుతుంది. చాలా పెద్ద చదువు చదువుతున్నాడు. ఆయన దగ్గర రాము అమెరికా నుండి పోస్ట్ లో పంపిన ఫోటోలు తీసి చూపించాడు.

విమల : ఆ ఫోటోలో రాము ను చూసి సంతోషం పట్టలేక పోయింది. ఫోటో లో రాము సూటు తో అంత పెద్ద కాలేజీ లో ఉన్న ఫోటోలను చూసి చేత్తో నిమురుతూ…మౌనంగా తిరిగి ఇచ్చేసి, వెను తిరిగింది విమల.

విమల తన అత్తారింటికి వెళ్లిపోయింది. …శేఖర్ చేస్తున్న వడ్డీ వ్యాపారం ఇదివరకటి లా లేదు. రైతులకు పంటలు పండక, నష్టం వచ్చి అప్పులు తిరిగి కట్టడం లేదు. చాలా మంది అసలు డబ్బులు కూడా తిరిగి ఇవ్వలేదు. లక్షరూపాయలు పైన నష్టం వచ్చింది. శేఖర్ మనసు లో ఒక దురుద్దేశం పెట్టు కున్నాడు, ఆడపిల్ల పుట్టడం వలనే ఇదంతా జరుగుతుంది అని అస్తమానూ విమలను పాపను తిట్టేవాడు. శేఖర్ తో పాటు, అత్త పోరు పెరిగింది.

కాలం గడుస్తుంది…..

సీన్ – 47

అమెరికా లో కాలేజీ లో రాము మిత్రులతో కలిసి చేసిన ప్రాజెక్టు IBM company వారు చూసారు. రాము కి చదువు పూర్తి అవగానే, IBM company లో ఊహించని జీతం తో ఉద్యోగం వచ్చింది. రాము వెంటనే రాజారాం కి, ప్రిన్సిపాల్ గారి కి ఫోన్ చేసి చెప్పాడు. జీతం 50,000 రూపాయలు అని, కొన్ని సంవత్సరాలు ఆ కంపెనీ లో నే పనిచెయ్యాలని చెప్పాడు. తాను ఒక పదిరోజుల్లో ఇండియా వస్తానని చెప్పాడు.

రాజారాం , ప్రిన్సిపాల్ గారు ఆ మాటలు విని చాలా సంతోషించారు. కానీ రాజారాం కి మాత్రం తెలియని దిగులు వేధిస్తుంది. రాము, శైలజ విషయం లో ఏమంటాడో అని.

 ఆదే రోజు, రాము తన గదిలో కూర్చుని తనలో తాను మాట్లాడుకుంటున్నాడు. విమల ఉంటే ఈ విషయం తెలిస్తే ఎంత బాగుండేదో….తన ఉంగరాన్ని అమ్మి డబ్బులు ఇచ్చింది. ఈ రోజు ఇంత డబ్బులు తనకు వచ్చేసరికి తాను లేదు. సరియైన తిండి, బట్టలు లేని తనను విమల మెదలు అందరూ ఎలా చక్కదిద్దారు అని అనుకుంటున్నాడు.

IBM company లో కొత్త ఉద్యోగం , ఒక నెల రోజుల తరువాత జాయిన్ అవుతానని చెప్పి, ఈలోగా ఇండియా వెళ్ళి రావాలని అనుకున్నాడు.

రాము ఆ వారం లో ఇండియా వెళ్ళిడానికి ఏర్పాట్లు చేసుకున్నాడు.

రాము అమెరికా నుండి హైదరాబాద్ వచ్చాడు. అందరినీ చూసి రెండు సంవత్సరాలు అయిపోయింది. రాజారాం, పావని రాము రాగానే తలపై చెయ్యి వేసి నిమిరారు. కొంచెం ఒళ్లు వచ్చింది రాము కి. రాము తెచ్చిన సెంటు బాటిల్ రాజారాం కి, హేండ్ బాగ్ శైలజకి, పర్సు పావని కి ఇచ్చాడు.

ఆ రోజు అందరూ కలిసి భోజనం చేసారు. రాము అమెరికా విషయాలు కధలు గా చెపుతున్నాడు. రాము మాటల్లో తెలియకుండా నే అస్తమానూ ఇంగ్లీష్ వచ్చెస్తుంది.

రెండు రోజుల తరువాత ప్రిన్సిపాల్ గారు కూడా హైదరాబాద్ రాము ను చూడడానికి వచ్చారు. అందరూ సంతోషంగా ఉన్నారు. ఇదే సమయం అనుకొని రాజారాం, ప్రిన్సిపాల్ గారు కలిసి ఒకరోజు రాము ను ఒంటరిగా మేడమీద గదిలో కూర్చోబెట్టి పెళ్లి విషయం మాట్లాడుతున్నారు.

ప్రిన్సిపాల్ గారు : రాము.. నీ కంటూ ఉన్నది మేమే…మాకంటూ ఒక బాధ్యత ఉంది. ఇన్నాళ్లు నీ చదువు, భవిష్యత్తు కోసం రాజారాం గాని, నేను గాని చాలా ఆలోచించాం. అది మా బాధ్యత అనుకున్నాం. అన్నింటి కంటే చిన్న తనం నుంచి నీ ప్రవర్తన మాకు చాలా నచ్చింది. ఆ బాధ్యత తో నే నీకు పెళ్ళి చేస్తే మాకు తేలిక అవుతుంది.

నీ గతంలో జరిగిన విషయం ఇక్కడ అందరికీ తెలిసే అడుగుతున్నాం…. పెళ్లి అనేది ఎప్పటికైనా, ఎవరినైనా చేసుకోక తప్పదు. నీ అభిప్రాయం ఏంటి.

రాము : ఏదో చెప్పాలని సంశయించాడు…. మౌనంగా ఉన్నాడు. తనకు ఏం చెప్పాలో తెలియడం లేదు. విమల ను మరచి పోలేక పోతున్నాడు.

రాజారాం : పరవాలేదు…రాము నిధానంగా నే చెప్పు…

రాము : సార్…అది…. అది…. విమల ను మరచి పోలేక పోతున్నాను.

ప్రిన్సిపాల్ గారు : అదే కదా….నీ సమస్య….. చూడు రాము, విమలకి పెళ్లయి నాలుగు సంవత్సరాలు అయింది. ఇద్దరు పిల్లలతో హాయిగా ఉంటుంది. నువ్వు తన గురించి ఆలోచిస్తూ ఉండడం సరికాదు. నీకంటూ ఒక కుటుంబం ఉండాలి. మేము మాత్రం ఎన్నాళ్ళు ఎలా ఉంటామో తెలియదు.

 విమలకి ఇద్దరు పిల్లలు అనేసరికి …గుండె ను పిండేసి నట్లు అనిపించింది రాము కి.

రాము : సార్ …నాకు ఒక రోజు టైం ఇవ్వండి…

రాజారాం కి టెన్షన్ మొదలైంది…రాము ఏం చెపుతాడా అని.

ప్రిన్సిపాల్ గారు :  సరే రాము …రేపు సాయంత్రం మాట్లాడుదాం. ఆలోచించి చెప్పు.

అదే రోజు సాయంత్రం రాము ఒంటరిగా కూర్చొని ఉన్నాడు. శైలజ రాము దగ్గరకు వచ్చింది. అమెరికా విషయాలు అడుగుతూ….

శైలజ : రాము , ఏం చెప్పావు …పెళ్లి గురించి.

రాము : ఏం చెప్పాలో తెలియక…టైం అడిగాను.

శైలజ : రాము నిజం చెప్పు…నేనంటే ఇష్టం లేదా…

రాము : మౌనంగా ఉన్నాడు…. కాసేపు ఆగి …జీవితం లో తొలి సారి ఒకరిని ప్రేమిస్తే, మరచి పోవడం అసాధ్యం శైలజ.

శైలజ : నువ్వు చెప్పింది…చాలా నిజం…నేను నీ లానే ఉన్నాను, మన విషయం లో.......అయినా , రాము నీకో విషయం తెలుసా ఒకరిని మనస్పూర్తిగా ప్రేమిస్తే మరచి పోవడం కష్టం , అది ఎప్పుడో తెలుసా, ఆ ప్రేమని మరపింప చేసే మరొక మనిషి దొరికితే అదేమీ కష్టం కాదు రాము…. అది నీ జీవితం లో నేనవుతాను.

రాము కి శైలజ ధైర్యం నచ్చింది…. అన్నింటి కంటే తన గతాన్ని బాగా అర్దం చేసుకుందని అనుకున్నాడు.

రాము : సరే …నువ్వు నన్ను అర్దం చేసుకుంటే అంత కంటే నాకు ఏం కావాలి….. కానీ నేను ఇంకా ఒక సంవత్సరం ఆగాలి. అన్నాడు.

విమల : సంతోషంగా…సరే అంది.

మరుసటిరోజు ప్రిన్సిపాల్ గారి కి, రాజారాం కి…తాను విమల ను పెళ్లి చేసుకుంటానని, కానీ ఒక సంవత్సరం తరువాత అని చెప్పాడు…. అందరూ సంతోషంగా ఉన్నారు.

రాము ఒక నాలుగు రోజుల తరువాత  రాజారాం తో చెపుతున్నాడు.......తనతో ఇంజనీరింగ్ చదివిన మిత్రుడు కరీంనగర్ లో ఉన్నాడని కలిసి ఒకరోజు తరువాత తిరిగి వస్తానని చెప్పి….. జగిత్యాల బయలు దేరి వెళ్లాడు…విమల కనిపిస్తుందేమో అని….

మిగిలినది ఎపిసోడ్ 12 లో

యడ్ల శ్రీనివాసరావు 10 June 2022.